Masalara, omuzlara garpa garpa surukleniyor kadincagiz. Kendine agik bir ezgi sağlamak igin arkalardan dolanirken i§itiyorum:
Oyle evet, garson bizi kiskivrak baglayip imparator’la Mujgan’a doğrulama kılmak igin bekliyor, bense Tezel’in bana verdigi sari gigege bakiyorum.
DoÄŸruluk AÄŸaoÄŸlu  “Allah kahretsin! Bilsem gelmezdim. Dogru durust igki bile vermeyeceklerse, ne i§im var benim bu ya§lakin fukaralarinin toreninde?â€
O yıprak ogrencimin yuzunun yarisim, kansmm yuzunun yarisiyla yanyana, nikah masasmm yakinlarinda bir yerde segiyorum. Yildiz’in ince uzun elinin Tuncer’in alnina du§en bir tutam sagi ok§ayarak yana gektigini üstelik goruyorum.
Onu asfaltin ustune itiverdim. Sanki bir sug i§lemek uzereydim. Yildiz’i asfalta iterek o sugtan kagiyordum.
Leşker yonetime yönetim koydugunda evli degildik, fakat kari kocaydik. O siralar babasinin bo§ olan bir dairesine bir iki e§ya ta§itti. Yalniz beni degil, iki arkada§imi elan ug ay sakladi orda. Remzi Tarakgi’nin mulkunu özlemek kimsenin aklina gelemezdi.
Nikah masasinin bir ucuna takilip mütebaki yorgun gozlerine incecik bir sis mi indi, bana mi oyle geliyor?
“Bu adamlar boyle degil midirler Omer? Gegmi§te doyurulmami§ agliklarini, agzina blog adresi kofte mofte ya da yarim kadeh vermut tiki§tirdiklari bir kadinla gidermeye heveslenirler...â€
O zamana tokuşma boyle etkili kufurler edemezdim. isterdim de beceremezdim. Agzimdan gikani kulagim duyunca kendim bile §a§tim.
Tekrar de burada Tezel’i karşıdan karşıya yakindan taniyan ug ki§i varsa, o ug ki§i igin de orospu olan Tezel. Ozellikle Mujgan igin. Mujgan, kocasiyla reklamci inci arasindaki ili§kiye goz yumabilir. Bu Cömert de inci ile imparator arasindaki bahis bul ili§kiye bayıla bayıla katlanabilir. Qunku bu ili§kinin ortasinda ışıldayan gikar yildizi oturmakta. Ama Tezel’inki ne? Tezel’inki dupeduz eş ahlakini hige saymak.
O cumburt sesini duyar duymaz durdum. Yildiz’i nereye goturuyordum? Eve goturmeyi tasarlamami§tim. Aklimin ko§esinden gegmemi§ti. Ayrica, gegseydi de goturemezdim. Onu bir kahveye, fakat bazi arkada§larimin yaninda girip gikabildigim pastanelere, birahanelere de goturemezdim. Arkada§larla aramizda soze dokulmemi§ guzel bir anla§ma vardi. Ben ogrenci birliginin en gali§dem uyesiydim. Arkada§larimin bir bolugu ise benim ve benim gibilerin, bir yerde bir bardak arpa suyu igmek üzere, sinemaya gönderilmek kabil, u§uyunce tığ, sirtimiza kendi ceketini koyvermek kabilinden gereksinimlerini kar§ilamakta gali§kandilar.
Telefonun yuzume kapandigini duydum. Yillardir kurulmu§ ve hig bo§anmami§ sinirlerimin freni patlami§ olmali. Dinleyeni olmayan telefonun igine haykiriyorum:
Almayacagim. Her §eyden takkadak kopmanin katı emeksiz olmadigini goruyorsun degil mi Tezel? Bir yere girince, en azindan ustune ba§ina oranin kokusunun sinecegini?
de beni kurtarmaya sivanan kollukçu Ahmet’in -onun ihtimal bile onurunu animsamasi-, koluma giren imparator’in, mar§ yüz gevrilmesini bitiremedigim filmin ve Tezel’in son kalmi§ nihilizminin ki§kirttigi Tumgeneralin acisi bir yerden gikarilmaliydi.